ΦΑΚΕΛΟΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ στο portal και το webradio 902.gr

http://www.902.gr/eidisi/ergatiki-taxi/45463/fakelos-asfalistiko-sto-portal-kai-webradio-902gr
                               Το ζήτημα της
             ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ     
                           είναι ταξικό

 ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΙΟΥΛΗ 2014-ΑΡΘΡΟ
Το Ασφαλιστικό δεν αποτελεί κάποιον δυσνόητο επιστημονικό όρο, ο οποίος πρέπει να μας προκαλεί δυσφορία που η γνώση και η μελέτη του πρέπει να θεωρούνται θέμα ειδικών και λίγων. Το δικαίωμα στην Κοινωνική Ασφάλιση συμπυκνώνει όχι μόνο τις συντάξεις, αλλά όλα τα δικαιώματα που έχουν κατακτηθεί μέσα από αγώνες και με αυτήν την έννοια είναι ζήτημα που πρέπει να απασχολεί και να προσεγγίζει κάθε σωματείο και κάθε εργαζόμενος ως βασική και καθημερινή ανάγκη για κάθε εργατική και λαϊκή οικογένεια που βρίσκεται στο μόνιμο στόχαστρο του κεφαλαίου, των κομμάτων και κυβερνήσεων που το υπηρετούν.

Το περιεχόμενο των ασφαλιστικών δικαιωμάτων δε σχετίζεται μόνο με τις συντάξεις, αλλά συνολικά με την προστασία του εργαζομένου τόσο κατά τη διάρκεια που βρίσκεται μέσα στην παραγωγή όσο και όταν αυτός θα είναι ανίκανος για εργασία. Είναι κατάκτηση των εργαζομένων διότι δημιουργεί πλέγμα προστασίας από ένα σύστημα που καθημερινά τους φθείρει, τους αντιμετωπίζει σαν κόστος. Η κατάργηση του δικαιώματος της Κοινωνικής Ασφάλισης είναι σημαντική πλευρά απελευθέρωσης της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Οπως και κάθε άλλο δικαίωμα και κατάκτηση στον καπιταλισμό έτσι και τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα βρίσκονται υπό αίρεση και είναι συνεχώς υπό αμφισβήτηση. Η τύχη τους κρίνεται από την κατάσταση της ταξικής πάλης και τον εκάστοτε συσχετισμό δύναμης.

Για τον εργαζόμενο, η Κοινωνική Ασφάλιση είναι το ελάχιστο και αναγκαίο αγαθό που μπορεί και πρέπει να του επιστραφεί από τον πλούτο που παράγει, καθώς μάλιστα είναι αυτός που πληρώνει πολλαπλά για την υγεία και τη σύνταξή του.

Η ταξική φύση του Ασφαλιστικού

Το ζήτημα της Κοινωνικής Ασφάλισης δεν είναι λογιστικό ζήτημα αλλά αναμφίβολα ταξικό. Ως τέτοιο αποτελεί πεδίο σύγκρουσης με το κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά του. Για τους μονοπωλιακούς ομίλους, τα μισθολογικά και ασφαλιστικά ζητήματα αποτελούν τα θεμέλια της ανταγωνιστικότητας. Η ανταγωνιστικότητα, είτε σε περίοδο ανάπτυξης είτε σε περίοδο κρίσης, βαφτίζεται «εθνικός στόχος» που γι' αυτόν πρέπει να υπάρχουν, κατά την άρχουσα τάξη, συμβιβασμοί και θυσίες, ανοχή και υπομονή σε βάρβαρα μέτρα.

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν τα ίδια συμφέροντα με τα μονοπώλια. Δεν είναι δικό μας στοίχημα και «εθνική υπόθεση» η ανταγωνιστικότητα. Δεν υπάρχει σύγκλιση συμφερόντων στο έδαφος της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Οι ανατροπές που έρχονται στο Ασφαλιστικό δεν είναι για να εξισώσουν αδικίες, δεν έρχονται για να εξορθολογήσουν το σύστημα, την κάλυψη των αναγκών μας αλλά για να αυξήσουν την εκμετάλλευση, να ενισχύσουν τις εταιρείες ιδιωτικής ασφάλισης και τις ιδιωτικές επιχειρήσεις στην Υγεία και την Πρόνοια.

Οπως και σε κάθε άλλο ζήτημα που καθορίζει τους όρους πώλησης της εργατικής δύναμης έτσι και στο ζήτημα της Κοινωνικής Ασφάλισης, εργαζόμενοι και εργοδότες έχουν αντιτιθέμενα και συγκρουόμενα συμφέροντα. Το κεφάλαιο αντιμετωπίζει την Κοινωνική Ασφάλιση ως «κόστος» από το οποίο πρέπει να απαλλαγεί για να αυξήσει την κερδοφορία του. Θεωρεί τα ασφαλιστικά δικαιώματα, τις υπηρεσίες και τις παροχές Υγείας, δαπάνες. Με βάση αυτούς τους δείκτες αντιμετωπίζει το ζήτημα λογιστικά. Η επίθεση και οι αντεργατικές παρεμβάσεις στο Ασφαλιστικό που ξεκίνησαν πιο αισθητά από το 1990 και μετά (ν. Σιούφα, Ρέππα, Πετραλιά) αποδεικνύουν πως, με πρόσχημα την κρίση, επιταχύνθηκαν σχεδιασμοί χρόνων, που είχαν ως επίκεντρο την πλήρη απαλλαγή της εργοδοσίας και του κράτους από την ευθύνη της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Η επιχειρηματολογία τους είναι φτηνή και απαιτεί ξεσκέπασμα. Για τα ελλείμματα που επικαλούνται, δε φταίνε οι εργάτες. Δεν είναι αυτοί που έσπρωξαν τις εισφορές τους στη στερέωση του καπιταλιστικού συστήματος στη χώρα μας από το 1950 έως σήμερα ή στο τζογάρισμα του χρηματιστηρίου και στα δομημένα ομόλογα. Δεν ήταν επιλογή τους το πρόσφατο «κούρεμα» στα αποθεματικά. Οταν υπάρχει έλλειμμα και καταλήστευση του ιδρώτα των εργαζομένων σημαίνει πως κάπου αλλού υπάρχει πλεόνασμα και κερδοφορία.

Η ανεργία, η ανασφάλιστη εργασία, τα χαμηλά μεροκάματα, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, οι οποίες αξιοποιούνται ως πλευρές που επιφέρουν πλήγματα στα οικονομικά των Ταμείων δεν αποτελούν ευθύνη των εργαζομένων. Κανένας εργάτης δεν επέλεξε να είναι άνεργος και στις ουρές των ΟΑΕΔ, σε 5μηνα κακοπληρωμένα προγράμματα, να δουλεύει «μαύρα» χωρίς δικαιώματα με μισθούς των 200 και 300 ευρώ. Αξιοποιούν πλευρές της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, όπως ανασφάλιστη εργασία, μερική απασχόληση, κλέψιμο εισφορών, που με την καπιταλιστική κρίση οξύνονται και επιδεινώνουν τη ζωή της εργατικής οικογένειας και των Ταμείων, για να λάβουν ακόμα πιο βάρβαρα μέτρα με τη δικαιολογία ότι δεν αντέχουν τα Ταμεία. Οπως λέει, δηλαδή, ο λαός μας «και κερατάς και δαρμένος».

Ο ισχυρισμός της κυβέρνησης, για την ανάγκη ανατροπών στο ασφαλιστικό σύστημα, λόγω του δημογραφικού και της λεγόμενης γήρανσης του πληθυσμού, είναι απάνθρωπος. Η επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, η εντατικοποίηση της δουλειάς, οι βλαβεροί παράγοντες που σαρώνουν τη ζωή και την ασφάλεια των εργαζομένων στους τόπους δουλειάς, οι σύγχρονες επαγγελματικές ασθένειες, κάνουν αναγκαία τη λήψη ουσιαστικών μέτρων προστασίας της ζωής, της ασφάλειας και της Υγείας τους, τη μείωση του εργάσιμου χρόνου και του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, τη διεύρυνση και όχι τον αποχαρακτηρισμό των Βαρέων και Ανθυγιεινών.

Με βάση το σημερινό επίπεδο της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, με βάση τον παραγόμενο πλούτο και την κερδοφορία του κεφαλαίου, το ζήτημα από την πλευρά των εργαζομένων δεν τίθεται μόνο από την αμυντική σκοπιά της ενίσχυσης του δημόσιου και καθολικού χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης, αλλά και από τη σκοπιά της αντιστοίχισης των ασφαλιστικών δικαιωμάτων με τις σύγχρονες ανάγκες. Δεν είναι ρεαλισμός σήμερα να διεκδικεί το εργατικό κίνημα αιτήματα που αντιστοιχούσαν στις συνθήκες που υπήρχαν στα τέλη του 19ου αιώνα και έφερναν στο προσκήνιο τα ασφαλιστικά δικαιώματα για την νεογέννητη εργατική τάξη.

           Ο ενιαίος χαρακτήρας της επίθεσης

Οι ανατροπές στο σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης εντάσσονται μέσα στο πλαίσιο της ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας, της εξόδου από την κρίση προς όφελος των μονοπωλίων και των επιχειρηματικών ομίλων. Οι ανατροπές αυτές είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τα μέτρα για το τσάκισμα των μισθών και τις εργασιακές σχέσεις. Αποτελούν σημαντικό κομμάτι στο σύνολο των μέτρων που στοχεύουν στη μείωση «του μισθολογικού και μη μισθολογικού κόστους» που πρέπει να συγχρονίζονται στις «μεταβαλλόμενες συνθήκες της αγοράς εργασίας» (5μηνα προγράμματα, μερική απασχόληση) και «της κοινωνικής πραγματικότητας» (ιδιωτικοποίηση Υγείας, Πρόνοιας). Με απλά λόγια, μισθοί και Ασφάλιση λογίζονται ως κόστος, άρα θα πρέπει και να μειωθούν.

Τα μέτρα που παίρνονται είναι συνδυαστικά, με στόχο την εξασφάλιση για τα μονοπώλια και τις επιχειρήσεις ακόμη φθηνότερης εργατικής δύναμης. Οι ανατροπές που υπήρξαν έως σήμερα, αλλά και αυτά που συζητούν αυξάνουν το βαθμό εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, θωρακίζουν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Το χτύπημα στις Συλλογικές Συμβάσεις, η νομοθετική ρύθμιση του κατώτερου μεροκάματου, τα κακοπληρωμένα προγράμματα απασχόλησης, η απελευθέρωση των απολύσεων, το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, η αμφισβήτηση του δικαιώματος στην απεργία και η παρέμβαση στις συνδικαλιστικές οργανώσεις μαζί με τις ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση έχουν ενιαίο χαρακτήρα, είναι συμπληρωματικά.

Δημόσια, καθολική και υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση

Η συρρίκνωση και η υποβάθμιση της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης οδηγεί στη μετατροπή της σε ένα ελάχιστο «δίκτυο προστασίας» από τη φτώχεια και την εξαθλίωση με μια βασική σύνταξη έως 360 ευρώ, με αυξήσεις στα όρια ηλικίας, με υποβαθμισμένες παροχές Υγείας, με μειωμένα ασφαλιστικά δικαιώματα και κατάργηση κοινωνικών επιδομάτων, σε κατεύθυνση κατάργησης των επικουρικών συντάξεων και εισόδου των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών.

Στόχος είναι το χτύπημα του κοινωνικού και συλλογικού χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης και η λειτουργία του σε ατομική βάση. Δηλαδή, να γίνει ατομική υπόθεση του καθένα η προστασία του, να στηρίζει την ασφάλειά του σε επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν την Ασφάλιση ως πεδίο κερδοφορίας. Το κράτος επιδιώκει να αποτινάξει από την ευθύνη του καθετί που σχετίζεται με το πλέγμα προστασίας των εργαζομένων και να λειτουργεί ως εγγυητής και φύλακας της «επιχειρηματικότητας».

Ωριμο αίτημα της εποχής, ρεαλιστικό και αντίστοιχο των σύγχρονων αναγκών είναι η πάλη για μια δημόσια καθολική υποχρεωτική Ασφάλιση, που περιλαμβάνει, τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, τις υπηρεσίες πρόληψης και αποκατάστασης Υγείας, τις παροχές και υπηρεσίες Κοινωνικής Πρόνοιας.

Η αποκατάσταση των αδικιών σημαίνει σε πρώτη φάση επαναφορά των συντάξεων στα επίπεδα του 2009, κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων, μειώσεις στα όρια ηλικίας, επαναφορά και διεύρυνση μέτρων προστασίας στους ανέργους, στην προστασία της μητρότητας. Οσον αφορά το ζήτημα της Υγείας και της Πρόνοιας όλοι οι εργαζόμενοι να έχουν δικαίωμα στην πρόσβαση των ίδιων υπηρεσιών δωρεάν, να μην εξαρτώνται από το αν έχει να πληρώσει κάποιος ή αν και πόσο δουλεύει. Για ένα τέτοιο δημόσιο σύστημα Υγείας, χρειάζεται να καταργηθούν οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων στον κλάδο Υγείας όλων των Ασφαλιστικών Ταμείων, να καταργηθεί συνολικά η επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο της Υγείας.

Τα αιτήματα καθορίζονται από τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης και όχι από το ρεαλισμό που προβάλλουν οι κυβερνήσεις και το κεφάλαιο. Το αίτημα για να γίνει κατάκτηση εξαρτάται από την αποτελεσματικότητα της σύγκρουσης, από την κίνηση των μαζών, από το συσχετισμό δύναμης. Ο συσχετισμός δύναμης δεν αλλάζει με κυβερνητικές εναλλαγές στο πολιτικό σύστημα, αλλά με κίνηση των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων που θα πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.

Οι βάρβαρες ανατροπές που είχαμε έως σήμερα στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα και που θα ολοκληρωθούν με νέο νόμο το επόμενο διάστημα, δεν μπορούν να διαγραφούν μονοκοντυλιά από μια νέα κυβέρνηση σε συνθήκες κυριαρχίας των μονοπωλίων. Κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που προσκυνούν και δε συγκρούονται με την ΕΕ που έχει χαράξει την αντιασφαλιστική επιδρομή σε όλα τα κράτη - μέλη της, συνειδητά κοροϊδεύουν.

Για τις εξελίξεις στο Ασφαλιστικό, τα ΔΣ των σωματείων πρέπει να πάρουν μεγάλη ευθύνη. Η συζήτηση στα ΔΣ και οι συσκέψεις που ξεκίνησαν σε αρκετούς κλάδους, πρέπει να γενικευτεί, να προχωρήσει η ενημέρωση στα εργοστάσια και στους χώρους δουλειάς. Τα σωματεία πρέπει να απαντούν συγκεκριμένα, να έχουν θέσεις και όχι πιστή αντιγραφή συνθημάτων. Να κυριαρχεί η διάθεση για βάθος στη γνώση των θεμάτων, να εξοπλίζουν τα μέλη τους, να παίρνουν πρωτοβουλίες συντονίζοντας τη δράση τους. Ετσι δυναμώνει ο αγώνας στη βάση της ανασύνταξης του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Του
Θανάση ΓΚΩΓΚΟΥ*
* Ο Θανάσης Γκώγκος είναι μέλος του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ για την Εργατική - Συνδικαλιστική δουλειά

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8021578

Μήνας - «φωτιά» ο Ιούλης για το Ασφαλιστικό

Μπαίνει σε εφαρμογή η πρώτη φουρνιά των μέτρων που ψηφίστηκαν σε βάρος ασφαλισμένων και συνταξιούχων

  ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 25-06-2014

      Μήνας - «φωτιά» είναι ο Ιούλης, καθώς μπαίνουν σε εφαρμογή ορισμένα από τα μέτρα για το Ασφαλιστικό που ψήφισε η κυβέρνηση το προηγούμενο διάστημα και πλήττουν εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους και ασφαλισμένους, στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα. Συγκεκριμένα:

         1. Μειώνονται κατά 3,9 επιπλέον μονάδες οι ασφαλιστικές εισφορές, γεγονός που θα δημιουργήσει νέα «τρύπα» στο ΙΚΑ της τάξης του 1 δισ. ευρώ. Τα ελλείμματα των ασφαλιστικών Οργανισμών που μεγαλώνουν, χωρίς καμιά ευθύνη των ασφαλισμένων, αξιοποιούνται στη συνέχεια για να νομιμοποιηθούν στις λαϊκές συνειδήσεις οι παραπέρα περικοπές σε συντάξεις και παροχές, η ιδιωτικοποίηση του συστήματος της Κοινωνικής Ασφάλισης. Θυμίζουμε ότι η κυβέρνηση έχει ήδη μειώσει κατά 1,1 μονάδα τις ασφαλιστικές εισφορές. Με τη νέα μείωση, η απαλλαγή που απολαμβάνουν κύρια οι εργοδότες, είναι 5 ολόκληρες μονάδες και το ετήσιο κέρδος για τις επιχειρήσεις 1,3 δισ. ευρώ.

2. Ως αποτέλεσμα της παραπέρα μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών, καταργούνται τα οικογενειακά επιδόματα που χορηγεί ο ΟΑΕΔ στους ασφαλισμένους. Ηδη τα οικογενειακά επιδόματα μειώθηκαν το προηγούμενο διάστημα σημαντικά, «αυστηροποιήθηκαν» τα κριτήρια και οι προϋποθέσεις χορήγησής τους στην κατεύθυνση μείωσης του αριθμού των δικαιούχων σε όλες τις κατηγορίες. Υπενθυμίζεται ότι η πρώτη μείωση των εργοδοτικών εισφορών κατά 1,1 μονάδα, οδήγησε στο κλείσιμο της Εργατικής Κατοικίας και Εργατικής Εστίας και απάλλαξε τους καπιταλιστές από την καταβολή 250 εκ. ευρώ το χρόνο, τη στιγμή που οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να καταβάλλουν τις εισφορές τους.

3. Μειώνονται κατά 5,2% οι ήδη πενιχρές επικουρικές συντάξεις που χορηγεί το ΕΤΕΑ σε ένα και πλέον εκατομμύριο δικαιούχους. Από τις αρχές του νέου έτους, η λεγόμενη «ρήτρα μηδενικού ελλείμματος» θα επεκταθεί στο σύνολο των φορέων επικουρικής ασφάλισης και πρόνοιας, γεγονός που σημαίνει ότι ο «πέλεκυς» των μειώσεων θα γενικευτεί. Παράλληλα, εκφράζονται φόβοι ότι οι μειώσεις σε πολλές περιπτώσεις θα ξεπεράσουν κατά πολύ το 5,2% και ενδεχόμενα να φτάσουν και το 15%, καθώς το υπουργείο Εργασίας έκρινε μικρό το ποσοστό της μείωσης που εισηγήθηκε και αποφάσισε την περασμένη βδομάδα το ΔΣ του ΕΤΕΑ. Οπως, εξάλλου, προβλέπεται, οι διοικήσεις των Ταμείων θα κάνουν εκτίμηση της κατάστασης ανά τρίμηνο και ανάλογα θα λαμβάνονται «πρόσθετα» μέτρα στο όνομα της «βιωσιμότητας». Βασικός στόχος παραμένει η συγχώνευση κύριας και επικουρικής σύνταξης, με δραματικές μειώσεις στις αποδοχές των συνταξιούχων. Μεγάλες, επιπλέον περικοπές αναμένονται και στα εφάπαξ που αποδίδουν τα Ταμεία Πρόνοιας, όπου και εδώ, όπως και στην περίπτωση των επικουρικών, έχουμε την εφαρμογή του νέου τρόπου υπολογισμού τους. Στην στην πραγματικότητα, τα εφάπαξ «εξαερώνονται» και μαζί οι εισφορές των ασφαλισμένων, αφού πρώτα λεηλατήθηκαν από τις αστικές κυβερνήσεις, που είχαν την πολιτική ευθύνη για τη διαχείρισή τους.

4. Αναμένεται η μελέτη του ΚΕΠΕ για την παραπέρα ενοποίηση των Ταμείων. Στόχος είναι η δημιουργία τριών ασφαλιστικών φορέων, ενώ μέχρι το Νοέμβρη αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί και το «Εθνικό Κέντρο Απονομής Συντάξεων». Οπως έγινε και με προηγούμενες ενοποιήσεις Ταμείων (νόμοι Πετραλιά, Ρέππα, Λοβέρδου - Κουτρουμάνη), οι παροχές και οι συντάξεις των ασφαλισμένων θα προσαρμοστούν προς τα κάτω, εξέλιξη που αποκαλύπτεται και από το γεγονός ότι οι συντάξεις θα δίνονται πλέον από τον ενιαίο εθνικό φορέα. Οι νέες ενοποιήσεις είναι ένα ακόμα βήμα στην εφαρμογή των αντιασφαλιστικών νόμων που ψηφίστηκαν την περασμένη κυρίως τετραετία, ώστε να επιτευχθεί ο τελικός στόχος για τρία Ταμεία (ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΟΑΕΕ) με ελάχιστες παροχές και με μοναδική «εγγύηση», εκ μέρους του κράτους, τη σύνταξη των 360 ευρώ. Παράλληλα, οι όποιες ομάδες ασφαλισμένων είχαν προσωρινά εξαιρεθεί από τη λαίλαπα που προηγήθηκε, οδηγούνται και αυτοί στο σφαγείο των «αναδιαρθρώσεων».

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8004388

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 8-06-14 ΕΝΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

Σχεδιάζονται νέα επώδυνα μέτρα στο Ασφαλιστικό

Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά επιπλέον μια μονάδα προανήγγειλε ο Γ. Βρούτσης

«Νέο» Ασφαλιστικό - καρμανιόλα για τα δικαιώματα εργαζομένων και συνταξιούχων και νέα απαλλαγή των επιχειρήσεων από εισφορές στα Ταμεία, υπόσχεται η κυβέρνηση, λίγες μόλις ημέρες μετά την εφαρμογή της μείωσης των εργοδοτικών εισφορών κατά 2,9 μονάδες από την 1η Ιούλη.

Σε συνέντευξη σε κυριακάτικη εφημερίδα, ο υπουργός Απασχόλησης Γ. Βρούτσης όχι μόνο υποσχέθηκε και νέα μείωση κατά 1 μονάδα, πράγμα το οποίο θα εξετάσει στο τέλος του έτους, αλλά επιχείρησε να δικαιολογήσει τις απαλλαγές προς τους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους με τον προκλητικό ισχυρισμό ότι οι εισφορές ήταν υψηλές και ως εκ τούτου στέκονταν εμπόδιο στις προσλήψεις και στην αύξηση της απασχόλησης! Με τον τρόπο αυτό, ο αρμόδιος υπουργός ενοχοποιεί ευθέως τις ασφαλιστικές εισφορές των επιχειρήσεων προς το ΙΚΑ ως αιτία για την ανεργία, δίνει συγχωροχάρτι στη μαύρη ανασφάλιστη εργασία και υπόσχεται νέα δώρα στους καπιταλιστές.

Χωρίς να δίνει καμία πειστική απάντηση για το πώς θα καλυφθεί η απώλεια για το ΙΚΑ και τους άλλους οργανισμούς (ΟΑΕΔ) από τις απαλλαγές προς τους εργοδότες, που σε ετήσια βάση ξεπερνούν το 1 δισ. ευρώ, ο υπουργός ανακοίνωσε ότι μέχρι το τέλος του έτους, στη βάση της μελέτης του ΚΕΠΕ, η κυβέρνηση θα νομοθετήσει το «νέο ασφαλιστικό χάρτη της χώρας».

Παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να παρουσιάσει τη νέα παρέμβαση μόνο ως «λειτουργικό και διοικητικό εκσυγχρονισμό», το σίγουρο είναι ότι μέσα από τις περίφημες «ενοποιήσεις» διαδικασιών και λειτουργιών στο ασφαλιστικό σύστημα, θα επιβληθούν και νέες μειώσεις και περικοπές σε συντάξεις και ασφαλιστικές παροχές των Ταμείων. Οι απαλλαγές προς τους εργοδότες θα μεγαλώσουν τις «τρύπες» στα Ταμεία και θα αξιοποιηθούν για νέα επώδυνα μέτρα σε βάρος εργαζομένων και συνταξιούχων.

                    Προαποφασισμένες ανατροπές

Μάλιστα χτες η ΕΣΕΕ σε ανακοίνωσή της, μετά από συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο του ΚΕΠΕ - έχει αναλάβει τη σχετική μελέτη για το Ασφαλιστικό - επιβεβαίωσε ότι οι ενοποιήσεις των Ταμείων θα είναι «όχι μόνο διοικητικές αλλά και θεσμικές»! Ειδικότερα, η ΕΣΕΕ κάνει γνωστό ότι η πρόταση του υπουργείου Απασχόλησης περιλαμβάνει μεταξύ άλλων:

• «Ενοποίηση του Ενιαίου Ταμείου Ασφάλισης Αυτοαπασχολουμένων - ΕΤΑΑ (γιατρών, δικηγόρων, μηχανικών) και ΟΑΕΕ. Σε δεύτερη φάση, ένταξη του νέου Ταμείου στο ΙΚΑ, με ενιαίο θεσμικό πλαίσιο για όλους τους αυτοαπασχολούμενους.
• Αναδιοργάνωση του ΟΓΑ επάνω στο μοντέλο του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ)».

Δηλαδή, σύμφωνα με την πρόταση του υπουργείου, η ενοποίηση θα φέρει νέες εξισώσεις παροχών προς τα κάτω σε βάρος των ασφαλισμένων του ΕΤΑΑ, αλλά και κλάδων του ΟΑΕΕ, όπως άλλωστε έγινε με όλες τις μέχρι τώρα ενοποιήσεις. Παράλληλα, με τα αποθεματικά των Ταμείων που ακόμα έχουν θετικό πρόσημο, θα χρηματοδοτηθούν οι «τρύπες» που προκαλεί η καπιταλιστική κρίση, η υποχρηματοδότηση του ΟΑΕΕ, αλλά και το «κούρεμα» των αποθεματικών τους που επιβλήθηκε σε βάρος όλων των Ταμείων.

Μάλιστα, το υπουργείο Εργασίας, πριν ακόμα προβεί στις νέες ανατροπές, ζητά την εφαρμογή παλιότερου νόμου του 2011, ο οποίος προσωρινά δεν είχε εφαρμοστεί εξαιτίας προσφυγής του ΤΕΕ. Ο νόμος αυτός προβλέπει αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών στο ΕΤΑΑ των μηχανικών (κλάδος ΤΣΜΕΔΕ) κατά 28%! Και να αναλογιστεί κανείς ότι οι μηχανικοί είναι ο μοναδικός κλάδος που ασφαλίζει την ιδιότητα και όχι τη δραστηριότητά του, με αποτέλεσμα, με δεδομένη τη μεγάλη αύξηση της ανεργίας στον κλάδο, στη συντριπτική τους πλειονότητα να καλούνται να πληρώσουν αυξημένες εισφορές, παρότι είναι άνεργοι!

                            Αντι-ασφαλιστικός χάρτης

Ετσι, οι «τρύπες» στα οικονομικά των Ταμείων που προκύπτουν από τις απαλλαγές προς τους εργοδότες, τη μαύρη ανασφάλιστη εργασία, τη μείωση των μισθών και την αύξηση της ανεργίας, τις οποίες αναμένεται να διαπιστώσουν οι λεγόμενες αναλογιστικές μελέτες, θα καλυφθούν και πάλι με αιματηρές περικοπές στις παροχές προς τους ασφαλισμένους. Αυτός είναι ο νέος «ασφαλιστικός χάρτης» που υπόσχεται ο υπουργός Εργασίας για τους ασφαλισμένους και συνταξιούχους όλων των Ταμείων. Ενας χάρτης που οδηγεί σε νέα επώδυνα μέτρα σε βάρος τους.

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=8/7/2014&id=15328&pageNo=13&direction=1

Το ΚΚΕ για την Κοινωνική Ασφάλιση

"Οι εργαζόμενοι πρέπει να απορρίψουν την κυρίαρχη λογική, ότι τα ασφαλιστικά ταμεία στηρίχτηκαν στην τριμερή χρηματοδότηση. Πέρα από το γεγονός ότι και οι δύο πηγές (κρατικός προϋπολογισμός, εισφορά εργοδοσίας) προέρχονται από την υπεραξία που παράγουν οι εργαζόμενοι στις συνθήκες της ταξικής εκμεταλλευτικής κοινωνίας, το σύστημα της τριμερούς χρηματοδότησης δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Το κράτος ουδέποτε τήρησε τις υποχρεώσεις που ανέλαβε το ίδιο αλλά και η εργοδοσία, σε ένα μεγάλο μέρος, δεν κατέβαλε τα νόμιμα."

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8005306&publDate=25/6/2014

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ  Κυριακή 1 Ιούνη 2014

KOIΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ

Προαποφασισμένα τα μέτρα σε βάρος της Κοινωνικής Ασφάλισης

Συνέντευξη με τον Θανάση Γκώγκο, μέλος του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ για την Εργατική - Συνδικαλιστική Δουλειά

Για τις εξελίξεις στο ασφαλιστικό σύστημα, με αιχμή τα επικουρικά ταμεία, ο «Ριζοσπάστης» συζητάει με τον Θανάση Γκώγκο, μέλος του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ για την Εργατική - Συνδικαλιστική Δουλειά.

***

-- Ποια είναι τα βασικά μέτρα που θα εφαρμοστούν το επόμενο διάστημα σε βάρος της Κοινωνικής Ασφάλισης;

-- Τα Ταμεία βρίσκονται ήδη σε απελπιστική κατάσταση. Χωρίς ουσιαστική κρατική συμμετοχή ή εγγύηση και με ρημαγμένα έσοδα, θα φτάσουν να «πληρώνουν» ό,τι μπορούν. Αυτό σημαίνει ότι ετοιμάζεται νέα «σφαγή» σε συντάξεις και παροχές Υγείας, Πρόνοιας. Αργά ή γρήγορα θα επιχειρηθεί να ισχύσει για όλους τους συνταξιούχους. Το έχουν ήδη αποφασίσει για την επικουρική και για το εφάπαξ. Ο νέος τρόπος υπολογισμού ρίχνει τις συντάξεις στο 60%, ενώ από το 2020 πέφτουν στο 48% του συντάξιμου μισθού, από το 70% που είναι σήμερα.

Η βασική σύνταξη μέχρι τα 360 ευρώ, που θα εγγυάται το κράτος από το νέο έτος, μαζί με την αναλογική που θα καθορίζεται από τα έτη ασφάλισης, θα βρίσκονται κάτω από διαρκές μικροσκόπιο για μειώσεις, με την καθιέρωση της ρήτρας αυτόματης μείωσης συντάξεων σε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία, ώστε να μην υπάρχουν σε αυτά ελλείμματα.

Παράλληλα, προετοιμάζουν αρνητικές αλλαγές στα χαμηλότερα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης από το 2015, ίσως και νωρίτερα. Με την κατάργηση των λεγόμενων πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, έρχεται είτε δραματική μείωση των συντάξεων, είτε αύξηση των ορίων ηλικίας έως και 12 χρόνια. Αυτό αφορά χιλιάδες ασφαλισμένους, κυρίως μητέρες ανήλικων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, εργαζόμενους στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα και άλλους.

Στη διαδοχική ασφάλιση προωθείται η εκ βάθρων αλλαγή των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης, κάνοντας πιο αυστηρές τις ηλικιακές προϋποθέσεις. Επίσης, έχει ανοίξει η συζήτηση και προετοιμάζουν το έδαφος για συντάξεις ανάλογα και με την «περιουσιακή κατάσταση» του ασφαλισμένου, όπως περιγράφει η «Λευκή Βίβλος», δηλαδή με τη μετατροπή των περιουσιακών στοιχείων - π.χ. της κατοικίας - σε πρόσθετο εισόδημα και κριτήριο συνταξιοδότησης.

-- Ειδικά στα ζητήματα της επικουρικής ασφάλισης, βλέπουμε έντονη κινητικότητα. Ποιος είναι ο στόχος τους;

-- Ο στόχος είναι προφανής και διατυπωμένος. Θέλουν να ξεμπερδέψουν με τις επικουρικές συντάξεις. Στην κατεύθυνση αυτή έχουμε επίσπευση των μέτρων. Δηλαδή, από τον επόμενο μήνα, αντί το Γενάρη του 2015, οι επικουρικές συντάξεις θα μειωθούν παραπέρα, με την καθιέρωση ρήτρας αυτόματης μείωσης συντάξεων, που περιγράψαμε προηγουμένως.

Από το 2015 θα υπάρχει ενσωμάτωση επικουρικών Ταμείων στο ΙΚΑ. Προδιαγράφεται η συγχώνευση της επικουρικής σύνταξης με την κύρια, μέσω αναλογιστικών μελετών, με τελικό στόχο να υπάρξει ένα Ταμείο για όλους μέχρι το 2017.

Σοβαρά προβλήματα, επίσης, θα προκαλέσει η κατάργηση κοινωνικών πόρων σε αρκετά Ταμεία. Με νόμο που υπήρχε στο τελευταίο πολυνομοσχέδιο, καταργούνται πάνω από 50 «κοινωνικοί πόροι» για 22 επικουρικά ταμεία, κλάδους και ταμεία εφάπαξ, χωρίς να υπάρχει πρόβλεψη κάλυψης των απωλειών από εργοδοτική εισφορά ούτε φυσικά αντίστοιχη χρηματοδότηση - κάλυψη από το κράτος.

Η διάλυση της επικουρικής, όπως τη γνωρίζαμε, σημαίνει είσοδο των ασφαλιστικών πολυεθνικών εταιρειών, δηλαδή ιδιωτική ασφάλιση χωρίς να υπάρχει καμιά εγγύηση για το ύψος της συνταξιοδοτικής απολαβής. Σε αυτήν την κατεύθυνση πυκνώνουν οι μελέτες, οι προτάσεις και οι πρωτοβουλίες που παίρνουν τα «αρπαχτικά» στον κλάδο της ιδιωτικής ασφάλισης.

Με τις νέες σχεδιαζόμενες ρυθμίσεις και τη συγχώνευση ή κατάργηση όλων των επικουρικών ταμείων, θα προχωρήσουν σε νέα μείωση εισφορών, σε νέα μείωση του εργοδοτικού «κόστους». Οι μειωμένες εισφορές θα λειτουργήσουν ως κίνητρο για τη συμμετοχή στα επαγγελματικά ταμεία, ενώ θα δοθούν ενδιάμεσα φορολογικά κίνητρα. Σε αυτή την κατεύθυνση γίνεται αναμόρφωση των νομοθετικών ρυθμίσεων για τα επαγγελματικά ταμεία και τις επαγγελματικές συντάξεις με συμμετοχή και της ιδιωτικής ασφάλισης.

-- Ο ΣΥΡΙΖΑ, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και άλλες δυνάμεις παρουσιάζουν τις ανατροπές στο Ασφαλιστικό σαν αποτέλεσμα των μνημονίων. Είναι έτσι;

-- Η σημερινή κατάσταση του ασφαλιστικού συστήματος είναι αποτέλεσμα απανωτών χτυπημάτων από τα τέλη της δεκαετίας του '70 και επιταχύνθηκε τα τελευταία χρόνια της κρίσης. Οι αντιασφαλιστικές ανατροπές - αναδιαρθρώσεις υπαγορεύονται από τις ανάγκες του κεφαλαίου, δεν γίνονται για «νοικοκύρεμα» των οικονομικών, όπως ισχυρίζονται κυβερνητικά στελέχη. Προωθούνται σ' όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, με συγκεκριμένες αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όχι μόνο στην Ελλάδα.

Εφαρμόζονται ανεξάρτητα από το αν κυβερνούν φιλελεύθερες ή σοσιαλδημοκρατικές ή κεντροαριστερές δυνάμεις, με τη συμμετοχή και μεταλλαγμένων κομμουνιστικών κομμάτων. Ο στόχος είναι να ενισχυθεί η κερδοφορία των μονοπωλίων, με μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, με τη μείωση του λεγόμενου μισθολογικού και μη μισθολογικού κόστους.

Επιδιώκουν να πάρουν πίσω ένα μέρος της υπεραξίας που υπάρχει με τη μορφή των κοινωνικών παροχών. Σχεδιάζουν ένα νέο ασφαλιστικό σύστημα που θα λειτουργεί όπως τα εξατομικευμένα ασφαλιστικά συμβόλαια που πουλάνε οι ιδιωτικές εταιρείες, ένα σύστημα στο οποίο δεν υπάρχουν ούτε τα κατώτερα όρια συντάξεων.

Το παράδειγμα της χρεοκοπίας της ΕΝΡΟΝ στις ΗΠΑ, που άφησε ανασφάλιστους και χωρίς σύνταξη χιλιάδες εργαζόμενους, η χρεοκοπία του ιδιωτικού ασφαλιστικού συστήματος στην κρίση της Αργεντινής, οι απώλειες δισεκατομμυρίων ευρώ στην Αγγλία, αλλά και στη χώρα μας το κλείσιμο της ασφαλιστικής ΑΣΠΙΣ έχουν φανερώσει το ρόλο της ιδιωτικής ασφάλισης.

Από αυτή την επίθεση κανένας δεν μένει άθιχτος, όποτε και αν συνταξιοδοτηθεί, σε όποιο Ταμείο κι αν είναι ασφαλισμένος. Ο στόχος είναι ό,τι ισχύει για τις επικουρικές συντάξεις να επεκταθεί στην κύρια σύνταξη, να μην υπάρχει καμία ουσιαστική συμμετοχή και εγγύηση του κράτους. Η σύνδεση της ηλικίας συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής θα οδηγήσει σε συνεχείς αυξήσεις ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.

Για την Ελλάδα έχει νομοθετηθεί αυτόματος μηχανισμός αναπροσαρμογής κάθε τρία χρόνια, αρχίζοντας από το 2020. Ετσι γίνεται η εφαρμογή και στη χώρα μας του πλαισίου που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Ενωση και δεν είναι «εφεύρεση» του μνημονίου, ούτε ελληνική πρωτοτυπία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται ότι η αιτία της οικονομικής κρίσης είναι ο «ακραίος νεοφιλελεύθερος» τρόπος διαχείρισης, αθωώνοντας στην ουσία το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Συσκοτίζει, σκορπά σύγχυση στους εργαζόμενους καθώς γνωρίζει πολύ καλά ως κόμμα του «ευρωμονόδρομου» ότι η πολιτική και οι οδηγίες της ΕΕ προωθούν ελαστικές μορφές απασχόλησης, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση συντάξεων, δουλειά χωρίς συγκροτημένα μισθολογικά και κοινωνικά δικαιώματα. Παρ' όλα αυτά παροτρύνει τους εργαζόμενους να αξιοποιήσουν ως δήθεν ασπίδα προστασίας το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο, τις ίδιες τις οδηγίες της ΕΕ.

Παράλληλα, δικά τους στελέχη, μαζί με ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, δίνουν εξετάσεις με δηλώσεις και τοποθετήσεις τους για την ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης και των επαγγελματικών ταμείων. Η ΓΣΕΕ, από την άλλη, προκλητικά με σημαία το δημογραφικό και τη «γήρανση» του πληθυσμού, προσπαθεί να κάνει κτήμα των εργαζομένων τα επιχειρήματα της ΕΕ, να γίνουν πιο ευκολοχώνευτα τα μέτρα που προετοιμάζονται.

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=7973647&publDate=1/6/2014